Zout, sneeuw en Machu Picture

De laatste dag van onze vakantie is aangebroken. Wat zijn deze 5 weken ongelooflijk snel gegaan zeg! We hebben zoveel gezien en gedaan, vandaar hieronder nog een verslagje van deze laatste paar weken waarin we o.a. naar Salar de Uyuni zijn geweest en de Salkantay Trek hebben gedaan.

Met de nachtbus aangekomen (vanuit La Paz) in Uyuni, gelukkig kregen we wel een gezond ontbijtje in de bus (cakeje, oreo koekjes en fristi). Ingecheckt in ons hotel en hier maar ontbeten. In Uyuni is niets te beleven, iedereen komt hier voor een 1 of 3 daagse tour over de Salar de Uyuni. Dit is de op 1 na grootste zoutvlakte van de wereld, daaromheen, richting Chili, schijnt het ook erg mooi te zijn. Om deze bijzondere natuur goed te bekijken hebben wij de 3 daagse tour gedaan. In onze 4WD met nog een Nederlands stel, Mark de Amerikaan en onze driver gingen we op pad. We zagen hoe zout gewonnen werd van de zoutvlakte en hoe men hiervan (eetbaar)zout maakt en bouwstenen om huizen te bouwen. Toen reden we de Salar op, wat een gaaf gezicht is dat zeg! Een grote witte oneindige vlakte, afgestoken tegen een strakblauwe hemel. Heel surrealistisch. Hier hadden we tijd om wat geinige foto’s te maken, op de Salar zie je geen perspectief, en had onze gids hier wel wat leuke ideeen voor. Zie foto’s, Filmpje waarop we in en uit een Pringles bus dansen is opvraagbaar. Daarna gingen we naar Incahuasi, dat is een eilandje midden op de zoutvlakte. Vroeger was de Salar een oceaan, dus was dit een echt eilandje in zee. Hier hebben we wat rondgewandeld om vervolgens nog wat zonsondergang foto’s te maken op de Salar. S’ Avonds sliepen we in een zouthotel. Volgende dag gingen we richting de grens met Chili, helemaal door de woestijn, langs de dali rotsen, de Lama Vallei (weten niet of hij echt zo heet), rode meer en het flamingo meer. S’avonds in de hotsprings geweest, lekkere(natturlijke?) warmwaterbronnen dit was echt een traktatie na een koude dag. Bovendien konden we vanuit de Aguas Calientes ook goed naar de sterren kijken, nog nooit zoveel sterren gezien! We konden de hele melkweg zien, en zelfs heel wat vallende sterren. De dag erna, naar het groene meer (dat vandaag, doordat er geen wind stond, niet groen was) en terug door de woestijn naar Uyuni.

Vanuit Uyuni met de bus naar Sucre, de betwistbare hoofdstad van Boliva. Schattig en gezellig stadje met veel Unesco erfgoed, allemaal mooie witte gebouwen. Ze zijn hier wel erg religieus dus op zondag was er jammergenoeg niet veel open. Er was wel een autorace… Niet veel tijd in dit stadje, want we moeten op tijd in Cusco zijn voor onze trekking. We namen het vliegtuig, via La Paz.

Na ellenlange immigratie, Peru is erg streng op mensen die uit Bolivia komen wegens de drugssmokkel, konden we eindelijk naar ons hostel. Geluncht bij een Japanner en daarna naar het Choco Museum, echte aanrader! We weten nu alles over de productie van chocolade, en witte chocolade is wel chocolade! (mits ze cacaoboter gebruiken en geen ander vet). Vanalles geproefd ook, chocopasta met ananas, papaya, Brazilian nuts, choco pisco’s, chocothee, chocomelk. Was leuk, en lekker dus! S’ Avonds hadden we briefing voor onze trekking die de volgende dag al begon!

Onze trekking door de Himalaya 2 jaar geleden was zo goed bevallen, dat we nu we nu graag weer een trekking wilde doen. We hebben gekozen voor de Salkantay trek, dat is 5 dagen wandelen en 4 nachten slapen waarvan 3 kamperen. In totaal 72 kilometer, en hoogste punt op 4600meter. Het uiteindelijke doel van deze trek is om op de 5de dag te eindigen bij Machu Picchu.

Op donderdagochtend werden we om 4.30 AM opgehaald bij ons hostel, na een paar uurtjes rijden gingen we ergens ontbijten en konden we onze medetrekkers leren kennen. We hebben een leuke groep, 2 Amerikaanse meiden, een Chinese meid, een Duitse, en 2 Braziliaanse jongens (beetje vreemd zijn ze), daarnaast natuurlijk onze gids Rodrigo. Nog een uurtje rijden, het begon intussen te miezeren, en we konden rond 8.30u beginnen met hiken. Het was ondertussen keihard gaan regenen, dat was wel wat minder. Gelukkig hadden wij goede jassen en schoenen, de bergen waren gehuld in dikke wolken, wat wel weer gaaf was om te zien. Op de campingspot werd er op 2 gaspitjes een 3gangenlunch en diner bereid. Onze kok Artillo, is echt een held, hij tovert drie keer per dag zulke bizar lekkere gerechten uit zijn minimalistische keukentje.

Na een zeer koude nacht in onze tent werden we wakker gemaakt door Rodrigo en Artillo met een kopje cocathee. Daarna ontbijten met bananencake en brood, die energie hadden we hard nodig! De 2de dag is de zwaarste dag, er stond 26km op het programma, eerst omhoog naar het hoogste punt en daarna naar beneden. Gelukkig was het droog! Door de regen van gisteren was er op de grotere hoogte veel sneeuw gevallen, dit zag er prachtig uit. Naar boven was best zwaar, zeker omdat er ook weinig zuurstof in de lucht zit, toch besloten we nog 20min om te lopen voor een nog betere view. Hard work pays off, supermooie uitzichten op besneeuwde bergtoppen. Toen naar beneden, dat was door de sneeuw erg glibberig en papperig. Maar al snel verlieten we de sneeuwgrens en werd het weer groen om ons heen. Echt prachtig, het leek wel een beetje een Lord of the Rings landschap, groen, rotsachtig, mysterieus en mistig. Artillo was al met de paarden vooruit gegaan en was bezig in een tent onze lunch te maken, op een prachtig plekje aan een beekje (waar de vaat in werd gedaan en de paarden uit dronken), geluncht. We hadden ondertussen al 6uur gelopen, dus waren allemaal al aardig kapot. Toch mochten we na de lunch nog 3uur wandelen, dit was echt zwaar. Op een schattig plekje gekampeerd, en gelukkig was het iets minder koud deze nacht.

De 3de dag is de jungle dag! Dus na sneeuw, ingepakt in winterjassen thermos en fleeces, konden we deze dag onze korte mouwen aan. Wederom een erg mooie tocht, kolibrie gezien en verschillende fruitbomen. Waaronder avocado, dragonfruit en passionfruitbomen. Geluncht met cavia en een peruanas drankje chichamorada, gemaakt van paarse mais, erg lekker! S’ Avonds naar de hotsprings, dit was erg lekker voor onze spieren. Dag 4 begonnen we met ziplinen, 5 kilometer lang 80km per uur hangend aan een touwtje. Heel gaaf! Marjolein is ook ondersteboven gegaan. (vraag niet hoe en waarom). Daarna hadden we nog een wandeling voor de boeg, langs het spoor van de IncaRail naar Aguas Calientes, het uitvalsdorpje voor de Machu Picchu. In een hotel geslapen, een normal bed! En heel vroeg op voor onze hike naar Machu Picchu!

Om 4.20u begonnen we met wandelen gewapend met zaklampen en liters water begonnen we aan de eerste klim: meer dan 1000 treden omhoog. Een uurtje later waren we bij MP en kregen we een rondleiding van Rodrigo (die Machu Picchu uitspreekt als Machu Piktchu) heel bijzonder om te zien hoe de Inca’s alles uitgedacht en gemaakt hadden. Zonsopgang was ook mooi om te zien. Toen namen we afscheid van Rodrigo en zijn we met elkaar (zonder de Brazilianen, die hadden zere tenen of waren moe) de Machu Picchu Mountain gaan beklimmen. Nou, gelukkig wisten we vantevoren niet dat het zo waar was.. 1,5u stijl omhoog, maar eenmaal boven hadden we een 360gr view over de bergen en MP, dus dit was het dubbel en dwars waard. Dus tijd voor een groepsfoto, 'smile Machu Picture'! Naar beneden was ook nog wel lastig, zo stijl en af en toe vlak naast een afgrond. Nog even bij Machu Picchu gechillt en de bus naar Aguas Calientes genomen. We waren helemaal kapot. Snel lunch gekocht en in de trein opgegeten. Laatste stukje met een minivan naar Cusco. En doodmoe naar bed hahaha. Dag erna een massage genomen, we hadden spierpijn!

Salkantay trek was dus een superbijzondere ervaring, zoveel verschillende landschappen, wel pittig, maar uiteindelijk het allemaal waard!

Nu weer in Lima, ons laatste dagje en vanavond vliegen we naar huis.

Ciao, Bises!

Niels en Marjolein