Goodbye India, Namastee Nepal!
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
01 Maart 2014 | Nepal, Kathmandu
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie leuke reacties op ons vorige verslag!
Inmiddels zijn we alweer door een nieuwe tijdzone gereisd, in Nepal is het namelijk officieel een kwartier later dan in New Delhi . Hier zijn wij pas na 1 week achtergekomen, sorry voor het te laat uitchecken, te laat bij de bus verschijnen en sorry ook voor Raby, waarvan wij vandaag nog dachten dat we precies op tijd waren vanochtend.
Maargoed, eerst nog wat bijzondere dingen uit India, Varanasi. Nadat we de vorige blog haden geschreven gingen we nog een boottochtje maken over de Ganga (Ganges), nou onze kapitein had er erg veel zin in, NOT! Hij roeide zo langzaam dat zelfs een dode koe ons inhaalde..
Na dit succesvolle boottochtje waarin we in een halfuur evenver zijn gekomen als kruipend, gingen we opzoek naar de beste lassi van India. Een lassi is een Indiaas yoghurt en melk drankje met fruit en soms wat kruiden. Het tentje was erg lastig te vinden in al die kleine straatjes, maar gelukkig hadden we het gevonden. Hier kwamen we ook onze Japanse vrienden weer tegen, dit blije stel uit Tokio hadden we ontmoet in de sleeper train naar Varanasi. Erg leuk om hen weer tegen te komen, ook nog een fotootje gemaakt ter herinnering.
Omdat we nog geen echte voldoening hadden gehaald uit de eerdere boottochtjes, besloten we er nog 1 te doen, de allerallerlaatste en 3 maal is scheepsrecht ;) Dit bleek een goede keus, hele actieve kapitein die ook nog eens veel afweet van zijn stad, de Ganges en zijn rituelen. Erg interessant vonden wij. Het is namelijk helemaal niet raar om een dode koe voorbij te zien drijven, het had ook een mens kunnen zijn.. Bij hoge golven en veel wind komen die namlijk ook wel eens boven drijven. Dit zijn dan wel uitzonderingen hoor, de meeste mensen worden eerst gecremeerd langs de Ganges bij het Marnikarnika Ghat, deze plek is voor de Hindoes de heiligste plek op aarde. Wij mochten hier ook kijken, dit was een er bijzondere en mooie ervaring.
Daarna op naar Nepal, met ons favoriete vervoersmiddel de sleepertrain. Ditmaal was het een minder luxere uitvoering dan hiervoor, we zaten in een apart kamertje, met stapelbed en wastafel, wat echt leek op een kamer in de nor. Eenmaal wakker geworden in ons gevangeniskamertje, waren we er bijna. Al weet je in India nooit wanneer je er nou bent of niet, de trein stopt namelijk ook gewoon tussen de stations, of gaat heel langzaam rijden, en ook zijn er geen bordjes waarop staat welk station je bent. Goed opletten dus en steeds vragen of je er al bent!
De grensovergang ging heel soepel, uitgecheckt uit India en naar de immigratie in Nepal. Daarna nog met de bus naar Lumbini, ons eindstation voor die dag. Lumbini is de geboorteplaats van Buddha, hier kun je dus zien waar hij geboren is en zijn er 20 tempels en monasteries gebouwd vanuit allerlei landen, erg klein stadje en lekker rustig na het drukke en chaotische India.
Tijdens onze trip door India hebben we al heel wat balonnen opgeblazen voor kleine kindjes, elk stuk voor stuk superblij met deze rubberen zak met adem van Niels ;) Echter, toen Niels een mooie gele ballon wilde opblazen voor een klein Nepalees kindje, begon hij meteen keihard te huilen aaaccchh.
Volgende dag vertrok onze bus naar Kathmandu al om 7uur ‘s ochtends, we reden over erg slechte wegen en grote hobbels. Af en toe kwam er wat baggage uit het bovenste bagageruim naar beneden zetten, en 1x zelfs op Niels zijn hoofd! Gelukkig stopten we wel af en toe, 1x voor lunch en 2x gewoon langs de weg waar je dan het bos in kon om even te plassen.. Gelukkig konden we wel Bollywood films kijken, dan gaat de tijd heel wat sneller..
Toen nog een uurtje met een localbus naar Bhaktapur, dit is een monumentaal stadje in de Kathmandu Valley. Wat erg grappig is hier, is dat er geen bushaltes bestaan. Je hebt een chauffeur in elke bus en iemand die in de deuropening staat van de bus en die steeds schreeuwt waar de bus heen gaat,met een aantal tussenliggende plaatjes. Ook sleurt hij de mensen gewoon naar binnen, ookal zie je de twijfel nog op de gezichten.
Bhaktapur is echt een mooi stadje, het lijkt (vinden wij) een beetje op Hoi An in Vietnam. Het hele stadje is Unesco Cultural Heritage en je moet dan ook een fee betalen om erin te mogen. Ze hebben er hele oude tempels (t jaar 1000) en leuke binnenplaatjes en veel gezellige restaurantjes met rooftops.
Wat wel ff wennen is in Nepal is dat de stroom erg vaak uitvalt, namelijk 16uurper dag in de winter (en dat is het hier nu). Je moet dus altijd een zaklamp bij je hebben, want er zitten ook veel gaten in de weg en die zie je echt niet in het pikkedonker.
Toen op naar Patan, dit is een buitenwijk van Kathmandu. Hier zitten we in het Holland House. Ook Patan is erg mooi, heeft ook een Durbar Square (net als Bhaktapur en Kathmandu), en een erg mooi museum. Natuurlijk hebben we ook Kathmandu goed verkend, we zijn naar Durbar Square, Bodnath en Swayambhunath Tempel geweest. Vanaf deze laatste hadden we een supermooi uitzicht over de hele Kathmandu Valley.
Vanochtend hadden we afgesproken met onze gids en nieuwe vriend, Raby. Met hem gaan we een week trekken door de Himalaya, we gaan de Langtang route doen. Het is momenteel koud in de bergen dus we moesten nog een winterjas en mutsen en handschoenen aanschaffen, ook hebben we een slaapzak gehuurd. De route die we gaan doen gaat eerst door bos en daarna door de bergen naar uiteindelijke hoogte van 5000 meter. Of we dit daadwerkelijk gaan halen, zullen jullie in onze volgende blog te horen krijgen!
Liefs,
Marjolein en Niels
Bedankt voor jullie leuke reacties op ons vorige verslag!
Inmiddels zijn we alweer door een nieuwe tijdzone gereisd, in Nepal is het namelijk officieel een kwartier later dan in New Delhi . Hier zijn wij pas na 1 week achtergekomen, sorry voor het te laat uitchecken, te laat bij de bus verschijnen en sorry ook voor Raby, waarvan wij vandaag nog dachten dat we precies op tijd waren vanochtend.
Maargoed, eerst nog wat bijzondere dingen uit India, Varanasi. Nadat we de vorige blog haden geschreven gingen we nog een boottochtje maken over de Ganga (Ganges), nou onze kapitein had er erg veel zin in, NOT! Hij roeide zo langzaam dat zelfs een dode koe ons inhaalde..
Na dit succesvolle boottochtje waarin we in een halfuur evenver zijn gekomen als kruipend, gingen we opzoek naar de beste lassi van India. Een lassi is een Indiaas yoghurt en melk drankje met fruit en soms wat kruiden. Het tentje was erg lastig te vinden in al die kleine straatjes, maar gelukkig hadden we het gevonden. Hier kwamen we ook onze Japanse vrienden weer tegen, dit blije stel uit Tokio hadden we ontmoet in de sleeper train naar Varanasi. Erg leuk om hen weer tegen te komen, ook nog een fotootje gemaakt ter herinnering.
Omdat we nog geen echte voldoening hadden gehaald uit de eerdere boottochtjes, besloten we er nog 1 te doen, de allerallerlaatste en 3 maal is scheepsrecht ;) Dit bleek een goede keus, hele actieve kapitein die ook nog eens veel afweet van zijn stad, de Ganges en zijn rituelen. Erg interessant vonden wij. Het is namelijk helemaal niet raar om een dode koe voorbij te zien drijven, het had ook een mens kunnen zijn.. Bij hoge golven en veel wind komen die namlijk ook wel eens boven drijven. Dit zijn dan wel uitzonderingen hoor, de meeste mensen worden eerst gecremeerd langs de Ganges bij het Marnikarnika Ghat, deze plek is voor de Hindoes de heiligste plek op aarde. Wij mochten hier ook kijken, dit was een er bijzondere en mooie ervaring.
Daarna op naar Nepal, met ons favoriete vervoersmiddel de sleepertrain. Ditmaal was het een minder luxere uitvoering dan hiervoor, we zaten in een apart kamertje, met stapelbed en wastafel, wat echt leek op een kamer in de nor. Eenmaal wakker geworden in ons gevangeniskamertje, waren we er bijna. Al weet je in India nooit wanneer je er nou bent of niet, de trein stopt namelijk ook gewoon tussen de stations, of gaat heel langzaam rijden, en ook zijn er geen bordjes waarop staat welk station je bent. Goed opletten dus en steeds vragen of je er al bent!
De grensovergang ging heel soepel, uitgecheckt uit India en naar de immigratie in Nepal. Daarna nog met de bus naar Lumbini, ons eindstation voor die dag. Lumbini is de geboorteplaats van Buddha, hier kun je dus zien waar hij geboren is en zijn er 20 tempels en monasteries gebouwd vanuit allerlei landen, erg klein stadje en lekker rustig na het drukke en chaotische India.
Tijdens onze trip door India hebben we al heel wat balonnen opgeblazen voor kleine kindjes, elk stuk voor stuk superblij met deze rubberen zak met adem van Niels ;) Echter, toen Niels een mooie gele ballon wilde opblazen voor een klein Nepalees kindje, begon hij meteen keihard te huilen aaaccchh.
Volgende dag vertrok onze bus naar Kathmandu al om 7uur ‘s ochtends, we reden over erg slechte wegen en grote hobbels. Af en toe kwam er wat baggage uit het bovenste bagageruim naar beneden zetten, en 1x zelfs op Niels zijn hoofd! Gelukkig stopten we wel af en toe, 1x voor lunch en 2x gewoon langs de weg waar je dan het bos in kon om even te plassen.. Gelukkig konden we wel Bollywood films kijken, dan gaat de tijd heel wat sneller..
Toen nog een uurtje met een localbus naar Bhaktapur, dit is een monumentaal stadje in de Kathmandu Valley. Wat erg grappig is hier, is dat er geen bushaltes bestaan. Je hebt een chauffeur in elke bus en iemand die in de deuropening staat van de bus en die steeds schreeuwt waar de bus heen gaat,met een aantal tussenliggende plaatjes. Ook sleurt hij de mensen gewoon naar binnen, ookal zie je de twijfel nog op de gezichten.
Bhaktapur is echt een mooi stadje, het lijkt (vinden wij) een beetje op Hoi An in Vietnam. Het hele stadje is Unesco Cultural Heritage en je moet dan ook een fee betalen om erin te mogen. Ze hebben er hele oude tempels (t jaar 1000) en leuke binnenplaatjes en veel gezellige restaurantjes met rooftops.
Wat wel ff wennen is in Nepal is dat de stroom erg vaak uitvalt, namelijk 16uurper dag in de winter (en dat is het hier nu). Je moet dus altijd een zaklamp bij je hebben, want er zitten ook veel gaten in de weg en die zie je echt niet in het pikkedonker.
Toen op naar Patan, dit is een buitenwijk van Kathmandu. Hier zitten we in het Holland House. Ook Patan is erg mooi, heeft ook een Durbar Square (net als Bhaktapur en Kathmandu), en een erg mooi museum. Natuurlijk hebben we ook Kathmandu goed verkend, we zijn naar Durbar Square, Bodnath en Swayambhunath Tempel geweest. Vanaf deze laatste hadden we een supermooi uitzicht over de hele Kathmandu Valley.
Vanochtend hadden we afgesproken met onze gids en nieuwe vriend, Raby. Met hem gaan we een week trekken door de Himalaya, we gaan de Langtang route doen. Het is momenteel koud in de bergen dus we moesten nog een winterjas en mutsen en handschoenen aanschaffen, ook hebben we een slaapzak gehuurd. De route die we gaan doen gaat eerst door bos en daarna door de bergen naar uiteindelijke hoogte van 5000 meter. Of we dit daadwerkelijk gaan halen, zullen jullie in onze volgende blog te horen krijgen!
Liefs,
Marjolein en Niels
-
01 Maart 2014 - 18:59
Liesbeth:
Klinkt super !! Geniet. -
01 Maart 2014 - 19:34
Marion Korstanje :
Weer een leuk verslag, Veel plezier verder in Nepal.
Dikke kus Hans en Marion -
01 Maart 2014 - 19:53
Joke:
Wat een avontuur en heel leuk om te lezen!
Ben zeer benieuwd naar jullie tocht door de Himalaya.
Kus,
Joke -
02 Maart 2014 - 10:07
Kelly:
Mooie verhalen weer, de ervaring met de dode koe en de boottocht bleef wel even hangen na t lezen ;)
Heel veel plezier met de tocht!
-
02 Maart 2014 - 18:20
Oma Elly:
2maaet, wat een fantastische reis en nu op naar de himalaya ik geniet van jullie verslag kus Oma Elly
-
02 Maart 2014 - 18:58
Luuk En Eva:
Natuurlijk gaan jullie dat halen :)!
Beetje doorklimmen ;). We zijn benieuwd op jullie volgende reisverslag.
Groetjes,
Luuk en Eva -
04 Maart 2014 - 11:23
Anthon Meijssen:
Mooie verhalen, leuk geschreven en met 'klifhanger". Ik ben benieuwd naar de volgende aflevering. Groet, Anthon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
